Ricordi zitellini
Stonde di gioie la sera
In i fuconi fumicosi
Incù le fole dopu cena
Accantu à la brosta rossa
È dopu in a notte nera
Si diventa paurosu.
Babbone contava storie
Incù mammone à la pignatta
Mamma ella sempre fora
Curava la so infurnata
Babbu sempre in la machja
Turnava la so bandata
E stonde sottu à i castagni
À ombria è à sulia
Incù le spine in la manu
O quant’ellu si suffria
Un basgiucciu di mammone
È tandu si ripartia.
O le stonde per li prati
À rotte à fughje in le filette
Ghjunghjiamu tuttu sfiatati
À l’orlu di lu « Puzzettu »
È tandu quelle inciuffate
Facianu i più belli effetti.
Eppo le stonde spaventu
À la ghjunta di l’inguernu
Tandu soffiava lu ventu
È ci portava l’affannu
Mamma è babbu à lu tempu
Ùn devianu dà capu.
Isse stonde oghje sò finite
Ancu e fole sò fughjite
Noi simu bè ingrandati
È qualcosa avemu capitu
Chì la vita hè ingrata
È chì nunda hè graditu.
Cristofanu FILIPPI
Ottobre di u 1990
Issu scrittu hè statu messu in canzona in l’annate 90
da Federicu POGGI per u gruppu Esse
chì l’hà arrigistrata nantu à u so primu discu
« Franchendu issu passu » in u 1995

"Franchendu issu passu" Nov 1995 - Esse