Luntananze
A porta si stà chjosa.
In casa, tutta di viotu,
u silenziu a si posa
è mi conta, devotu,
a mancanza di tè.
Ogni stonda chì cola,
cun tè luntanu da mè,
hè d’amarezza in gola,
un librone d’ohimè
à sfuglittà mi sola.
Cum’è una buscica
cappiata
da qualchì zitellacciu,
u mio core và
à l’asgiu di u ventu
è canta,
à quale vole sente,
i ghjorni senza tè…
Campu cù a speranza
di a porta chì s’apre,
u calore di a presenza,
u gustu di le to lapre
da toglie a luntananza…
Ma a porta si stà chjosa,
cun tè luntanu da mè,
u silenziu a si posa
cù u librone di l’ohimè
ed eiu senza tè…
Cristofanu FILIPPI
u 2 di ferraghju di u 2009
Issu scrittu hè statu messu in canzona da Patrizia Gattaceca
è hè statu arrigistratu nantu à u primu discu
di Francine MASSIANI, « Donna fata » in u 2010
http://www.francine-massiani.com